Demir dağ gördünüz mü?

Göremezsiniz..

Dağ’ın özü topraktır, dünyanın varoluşunun temel direkleridir…

Bir bina yaparken hesaplarsınız, kaçlık demir kullanılacak, kaç sütün konulacak, çimento kalitesi, zemin etüdü, hepsi bir birine bağlı unsurlar…

Zemin sağlam olmazsa, demirin ebadının,

Demir sağlam olmazsa, çimentonun kalitesinin ne önemi var!

Dünya öyle bir organizasyon üzerine kurulmuştur ki, at sineğinin bile bir misyonu vardır?

Tarla faresinin, yılanın, dağların, ovaların, mevsimlerin hepsinin bir dengesi, misyonu vardır!

Ama doğanın hesaplayamadığı tek şey insanoğlu dur…

Çünkü ne zaman, nerede ve ne yapacağı belli olmaz!

Doğanın dengesinin ne hale gelebileceğini de hiç düşünmez insanoğlu!

Bir bakmışsın koca dağı devirmiş yerine o küçücük kuş beyni ile gökdelen dikmiştir… Dünyanın sütunlarını ise yok etmiştir…

Doğal yaşamları bozmuş, daha sonra suni yaşam üzerine sanki doğalmış gibi kendi çapınca botanikler kurmuştur…

Yeni Konut Projelerinde de öyle değil midir? Beşinci katta domates yiyeceksin, Onuncu katta gölgeleneceksin…

Kimse demez ki “Birader onuncu katta ne işin var?”

Veya ozon tabakasından bahseden kimse yoktur, paso parfüm tüketimi, doğallıktan iğreti yaşama doğru yol alışın göstergesidir…

“Sabun neyine yetmiyor ”  desen;

Çok banal ve geri kafalı olursun.

Ben kullanmıyor muyum evet bende iğreti yaşıyorum maalesef…

Gözünü seveyim Hacı Şakir’in.

Çarpık kentleşmiş, betonlaşmış, mimari unsurların hiç hesaplanmadığı, hiçbir görselliğin olmadığı büyük şehirlerde…

Bazen Betonların arasında cennet bahçeleri oluşur…

Kafanızı dinleyeceğiniz, haftanın gerginliği atacağınız, eşinizle dostunuzla beton yığınlarının, sıkıcı kent yaşamının stresinden uzaklaşacağınız köşeler…

Akvaryumda bunlardan biridir…

(Her ne kadar kendisi ve işlevi çok güzel olsa da yer seçimi olarak zaten tıkalı bir trafiğe sahip olan bir bölgeye de olmasa daha iyiydi ya)

İstanbul’da açılan dev akvaryum’un bu metropol de çok şık durduğunu söyleyebiliriz…

Ancak;  Şu var ki, O Akvaryum’a biz millet olarak hiç yakışmadık!

Balıkların kafasına pet şişe ile vuran mı ararsın, fotoğraf makinelerinin flaşlarını patlatan mı, akvaryumun içine kabuklu yiyecek atan mı ararsın…

Eee buna da şükretmek lazım, oltasını alan gelmemiş…